Towarzyszące nam w ostatnich latach gwałtowne zmiany cywilizacyjne na skalę globalną wywołały wiele zjawisk o charakterze kryzysowym. Pojawiły się nowe rodzaje zagrożeń, dotyczące podstawowych wartości ogromnej liczby ludzi: przede wszystkim ich zdrowia, życia, bezpieczeństwa, rozwoju, ale i komfortu, a wywołując niepokój zmobilizowały rządy, organizacje i instytucje do podejmowania działań zaradczych. Psychologia jako nauka praktyczna dała dowód swojej konstruktywnej postawy by udzielać wsparcia zarówno jednostkom, jak i organizacjom pomocowym.
Wkrótce po wybuchu pandemii pojawiły się pierwsze próby wyjaśniania zachowań ludzi w sytuacjach zagrożenia, mamy także wstępne próby analizy zachowań w czasie masowej migracji ludzi zmuszonych do ucieczki z powodu wojny w Ukrainie. Powszechna spontaniczna reakcja pomocy Polaków dająca dowód zaradności zbiorowej skłania do refleksji, ułatwiającej dalszą profesjonalną działalność na tym polu. Pojawiło się wiele nowych pytań dotyczących zmian w funkcjonowaniu człowieka zarówno jako ofiary, jak i istoty zaradnej w najdramatyczniejszych nawet sytuacjach zagrożenia, nierzadko twórczej.
Wyzwania, przed którymi stanęła ludzkość wiążą się z lękiem, niepewnością, cierpieniem i stratą. Dyskutujemy o tym w kuluarach. Warto przenieść debatę do sali konferencyjnej, nareszcie bez lęku i bez konieczności zachowania rygoru sanitarnego.
Celem tegorocznego spotkania będzie próba zrozumienia zachowań zaradczych w coraz liczniej pojawiających się sytuacjach zagrożenia. Przed tym jednak warto zastanowić się nad naturą współczesnych zagrożeń i ich znaczeniem dla życia rozwoju i pracy coraz większej liczby ludzi nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Nasze spotkanie ma ułatwić wymianę myśli, prezentację wyników badań oraz przemyśleń uławiających współpracę między naszymi zespołami.

CZŁOWIEK WOBEC ZAGROŻENIA

CELE KONFERENCJI

PROPONOWANY ZAKRES TEMATYCZNY

OPŁATY KONFERENCYJNE

PUBLIKACJA

REJESTRACJA